مانند یک خیارِ تلخ است. می گویند: نخور! تلخ است. آن را می خوریم: براستی که تلخ است. خیار تلخ یک خاصیت دارد: باعت فراموشی می شود. ناراحت می شویم و دشنام می دهیم: چرا کسی نگفت تلخ است؟

خیار دوم را که می خوریم وجود دیگران را نیز فراموش می کنیم. ناراحت می شویم و بیشتر دشنام می دهیم: چرا خودم نفهمیدم که تلخ است؟

زمان می گذرد و می فهمیم که خیارها همه سمی هستند. خیار سوم را به قصد مرگ می خوریم. خیار، تلخ است و تنها یک خاصیت دارد: باعث فراموشی می شود.